Psixologiyaning metodologiyasi va printsiplari

Jahon psixologiyasi fanida xulq-atvor,muomala va faoliyat muvaffaqiyatini ta’minlovchi omillarning eng muhimi tariqasida insonning emotsional hayoti yotishi aksariyat nazariyotchi psixologlar tomonidan ta’kidlab o’tiladi. Bu talqinning haqqoniyligiga hech qanday e’tirozlar bo’lishi mumkin emas. Chunki, mazkur omil eksperimental psixologiyaning mustaqil soha sifatida vujudga kelishidan e’tiboran ustuvor, dalil taqozo qilmaydigan atribut singari tadqiqot predmeti mohiyatiga singib ketgan. Shuni alohida ta’kidlab o’tish lozimki, inson muomalasining, xulq-atvorining kechishi, faoliyatining muvaffaqiyatli, sermahsul yakunlanishi ko’p jishatdan shaxsning emosional holatlariga «emosional ton, kayfiyat,stress,affekt va hokazo», izoshlanishi murakkab bo’lgan ruhiy kechinmalarga,yuksak his-tuyg’ularga bog’liq. O’yin, mehnat, o’qish, muomala va boshqa faoliyat turlarining muvaffaqiyatli kechishi, shaxslararo munosabatlarda xulq-atvorning namoyon bo’lishi ijobiy psixologik holat sifatida basholansa, emosiya va shissiyotning barqaror, maqsadga yo’nalgan tarzda hukm surishi ehtimoli e’tirof etiladi.

His-tuyg’ularning mustahkamligi, barqarorligi, mukammalligi sifatlaming mavjudligi ularning dinamik stereotiplar tipiga aylanganligidan dalolat beradi, faoliyat va xulqning shaxs tomonidan ongli ravishda boshqarish uslubi shakllanganligini bildiradi. Tabiatning tarkibiy qismlari va jamiyatning a’zolari bilan turli shakldagi, har shil xususiyatli munosabatga kirishishi, ular bilan muomala qilish maromlarini davriy «muvaqqat tarzda» o’zgarishni vujudga keltiradi. Ana shu o’zgarish tufayli muvaffaqiyat va muvaffaqiyatsizlik, omad va omadsizlik, optimizm va pessimizm, romantika va realiya, simpatiya va antipatiya, progress va regress, jo’shqinlik va tushkinlik, faollik va sustlik kabi birinchisi ijobiy (pozitiv), ikkinchisi esa salbiy (negativ) ruhiy hodisa kelib chiqadi. Faoliyat va xulqning amaliyotida bir tekis kechishini ta’minlovchi emotsional holat barqarorligining buzilishi unga qiyos qilingan muvaffaqiyatning birlamchi omili to’g’risidagi ilmiy ma’lumotlarning shubha ostida qoldiradi.

Binobarin, jamiki narsaning boshlang’ich asosi, manbai emotsiya degan g’oyani, uning qiymatini umumiy fonda birmuncha qadrsizlantiradi, lekin ikkinchi, ustuvor va yetakchi, umumiy va xususiy ob’ektiv va sub’ektiv, muhim va nomuhim mezonlar, alomatlar, o’lchamlar yordami bilan basholanishi ushbu psixologik masala moshiyatini oqilona talqin qilish zaruriyatini vujudga keltiradi. Xolbuki shunday ekan, ularning mohiyatini, keltirib chiqaruvchi sabablarni, harakatlantiruvchi kuchlarini muayyan dalillarga asoslanib tashlil qilish muammosi maydonga keladi.

Inson faoliyati va xulqining muayyan qonuniyatlarga asoslangan holda amalga oshishi ham ob’ektiv,ham sub’ektiv shart- sharoitlarga bog’liq. Tabiiy omillarni keltirib chiqaruvchi ob’ektiv (tashqi) shart-sharoitlarga bog’liq. Tabiiy omillarni keltirib chiqaruchi ob’ektiv (tashqi) shart-sharoitlar, ya’ni mikro va makro muhit,moddiy borliq, yordamchi vositalarning mavjudligi,ularning yuksak talablarga javob bera olish imkoniyati, tashqi qo’zg’atuvchilarning bezararligi,vaqt va fazoviy o’lchovlarning muvofiqligi, mutanosibligi kabilardan tarkib topadi. Xulq va faoliyatning namoyon bo’lishi uchun tabiiy shart -sharoitlar tizimi yaxlit holda ishtirok etishi, ularning muvaffaqiyatini ta’minlovchi omillar majmuasi tariqasida xizmat qilishi mumkin. Tabiiy shart-sharoitlardagi to’kislikdan tashqari ayrim yetishmovchiliklar va uzilishlarning sodir bo’lishi nuqsonlarni keltirib chiqaradi, buning oqibatida ruhiy kechinmalar faolligi, ildamligi, maqsadga yo’nalganligi buziladi.Tabiiy shart-sharoitlar muhit ta’sirida inson ruhiy olamida bir qator keskin ham sifat, ham miqdor o’zgarishlari vujudga keladi, ular yangilanishlar, yangi fazilatlar, xislatlar tug’ilishida namoyon bo’ladi. Shuni ta’kidlab o’tish joizki, tabiiy mushitning tarkibiy qismi bo’lmish geografik mushit bu borada muhim rol o’ynaydi, ko’pincha u, birinchidan, biologik hartlangan shaxs sifatlariga ta’sir etib, fenotiplarni genotiplarga aylantiradi (shududiy mushit, relef, stixiya kutilishi: zilzila, qor ko’chkisi, dovul, suv toshqini, oyoq yetmas qirli tog’lar va hokazo). Ikkinchidan,ontogenezda shaxs xarakterologik xususiyatlarining tabiiy ravishda shakllanishga ta’sir o’tkazadi, shuning bilan birga mikro mushit bilan genlar, irsiy belgilar, alomatlar o’rtasida uyg’unlikni ta’minlab turuvchi mexanizm vazifasini bajaradi.

Ob’ektiv (tabiiy) hart-haroitlardan tashqari, inson omili bilan uzviy bog’liqligi sub’ektiv (shaxsga oid, uning qiyofasiga bog’liq) hart-haroitlar muomalaning, faoliyatning, xulqning ijtimoiy turmushda samarali amalga oshishini uzluksiz ravishda ta’minlab turadi. Sub’ektiv hart-haroitlarning qatoriga shaxsning barqarorligi, xarakterning mustashkamligi, eshtiyoj, motiv, maslak, saloshiyatining puxtaligi, o’zini o’zi boshqarish uslubining qat’iy ravishda shakllanganligi, biologik hartlangan xislatlar esa o’zaro uyg’unlashganligi kabilar kiradi.

Odatda ob’ektiv (tabiiy) va sub’ektiv (shaxsga oid) hart-haroitlardagi o’zgarishlar tufayli ijobiy (pozitiv) yoki salbiy (negativ) xususiyatli psixologik holatlar, hodisalar, xislatlar, kechinmalar ustuvorligi yuzaga kelib, moddiy asos funksiyasini bajaruvchi oliy nerv faoliyatini, markaziy nerv sistemasining ritmikasini, ishchanlik qobiliyatini pasaytiradi. Buning oqibatida faoliyat, xulq va muomala amalga oshirishda odatiy sa’i-harakatlar, operasiyalar, maromlar buzila boshlaydi, favqulodda asabiylik, ruhiy nuqsoniylik, qonuniyatdan chetga og’ishlik, noxush kechinmalar shokimligi yetakchilik qiladi. Xuddi shu sababdan, faoliyat, xulq va muomalaning muvaffaqiyati shubsha ostida qolishi mumkin, chunki mashsuldorlik, sobitqadamlilik, maqsadga yo’nalganlik sifatlarining dominantligi yo’qoladi, natijada ushalmagan ezgu niyatlar armon tariqasida yuksak shis- tuyg’ular sifatida davriy shukm surishda davom etaveradi.

Insoning tabiatga va jamiyatga nisbatan munosabati tasodiflarsiz, favquloddagi vaziyatlarsiz amalga oshishi mumkin emas, chunki eshtimollar darajasidagi kutilmaning yo’qligi rejasiz vaziyatlarni shaxsining idrok maydonida keltirib chiqaradi. Shayot va faoliyat strategiyasi va taktikasining ekstremal tarzida o’zgarishi individual va ijtimoiy xususiyatli vaziyatlarning paydo b o’lishga olib keladi. Vaziyatlar stixiyali, xaotik (betartib, tasodif) xatti-harakatlarni vujudga keltirib, tekis, odatiy, davriy, barqaror xususiyatlar ritmikasini izdan chiqaradi, natijada insonning motivasion, emosional,kognitiv, regulyativ, xulqiy, irodaviy tuzilish tarkiblarining funksiyasi buziladi. Shaxs tuzilishga favquloddagi vaziyatlarning ichki larzasi faoliyat, xulq va muomalaning onglilik holatidan ongsizlikka o’tishini taqozo etadi, binobarin, muvaffaqiyatsizlik realiyaga aylanadi.

Xo’sh, nima uchun shaxs tasodiflarning oldini olishga tayyor emas yoki ko’pincha u bu borada kuchsizlik, ojizlik qiladi?

Ushbu muammo yechimini juda sodda tarzda shal qilish ham mumkin:

shaxs ongli zot, yaratuvchilik qudratiga ega bo’lishidan qat’i nazar-u tabiatning tarkibiy qismi, instinktlar, hartsiz reflekslar ta’siriga beriluvchandir: 2) shaxsning tana a’zolari (organizmi) favquloddagi xodisalar va vaziyatlarga moslashgan emas (stixiya, shalokat, tasodif, stress, affekt, xavf-xatar-risk); 3) shaxs komillik darajasiga erishmaganligi tufayli sababiy bo g’lanish oqibatlarini, fobiya (qo’rqish) bilan bog’liq shis-tuyg’ularni oldindan sezish, payqash, ularga nisbatan aks ta’sir berish imkoni yo’q: 4) shaxsda ikkinchi qiyofaning shakllanmaganligi (test, trening, trenirovka bilan qurollanmaganligi) uning xavf- xatar qurboniga aylantirishi shubshasiz. Jaxon psixologiyasi fanining ma’lumotlariga qaraganda, muvaffaqiyatsizlikdan shech kim shimoyalangan

emas,.chunki ijtimoiy immunitet juda kuchsiz aksil ta’sir k o’rsatish imkoniyatiga ega. Ma’lumki, jismoniy, axloqiy va aqliy barkamollik tub ma’nodagi komil inson to’g’risida mulohaza yuritishga imkon beradi va tarkiblarning t o’la munosibligi, uyg’unlashganligi, o’zaro taqozo etivchanligi asosiy mezon vazifasini bajaradi, komillik darajasi sub’ektning ma’naviy dunyosiga aylanmas ekan, u taqdirda shech kim tasodiflar, favquloddagi vaziyatlar shaxs tomonidan odatiy hodisa sifatida osoyishta qabul qilinmaydi.

Muvaffaqiyat garovi (kafolati) funksiyasini bajaruvchi omillarning genezisi to’g’risidagi fikr yuritilganda, eng avvalo, ularning birlamchiligi,asosiy manba ekanligini nazarda tutish nazariy hamda metodologik muammolar yechimini oqilona topishga puxta negiz shozirlaydi, boshlang’ich harakat nuqtasini belgilab berishga xizmat qiladi. Nazariy mulohazalarga binoan, faoliyat,xulq va muomalaning bir tekis, samarali kechishi genetik nuqtai nazardan quyidagilarga bog’liq:

Ob’ektiv (tabiiy) va sub’ektiv (shaxsga oid) hart-haroitlar mavjudligiga.
Ob’ektiv va sub’ektiv hart-haroitlar shukm surishini o’zgartiruvchi tasodifiy va favquloddagi vaziyatlar ta’sirchanligiga, ustuvorligiga.
Emosiya va shissiyotning ijobiy (pozitiv), salbiy (negativ) xususiyat kasb etishiga.
Insonning shaxslilik va xarakterologik xususiyatlarining barqarorligiga.
Shaxsning komillik darajasiga erishganligiga va hokazo.

Shaxsning shayot va faoliyatida muvaffaqiyatga erishish, maqsadiga muvofiq sa’i- harakatlarni unga yo’naltirish uchun quyidagilarga e’tibor qilish zaruratning zaruratidir:

ob’ektiv va sub’ektiv hart-haroitlar o’zgarsa, ularga tuzatishlar (korreksiya) kiritishga tayyorgarlikka;
favquloddagi vaziyatlarga ko’nikish uchun shaxsga trening yordami bilan ta’sir o’tkazishga, unda ikkinchi qiyofani shakllantirishga;
organizmning har qanday stixiyalarga chidamligini orttirishga;
komillikka intilish shis-tuyg’ularni takomillashtirishga;
shaxs imkoniyatlarni ro’yobga chiqishga ko’maklashishga o’zini o’zi kashf qilish, o’ziga o’zi buyruq berish, o’zini o’zi takomillashtirish, o’zini o’zi basholash, o’zini o’zi nazorat qilish, o’zini o’zi boshqarish,o’ziga o’zi taskin berish, o’zini o’zi qo’lga olish va hokazo.

Inson shayotini va faoliyatini o’zgartiruvchi asosiy omillar mavjud bo’lib, ular muayyan darajada shaxsning ta’siriga beriluvchandirlar.

Umumiy psixologiyaning asosiy prinsiplari, determinizm, ong va faoliyat birligi, psixikaning faoliyatida rivojlanishi bo’lib shisoblanadi.

Determinizm (lat.determinata) belgilayman ma’nosini bildiradi) prinsipi tabiat va jamiyat hodisalari, shu jumladan, psixik hodisalarning ob’ektiv sabablar bilan belgilanishi shaqidagi ta’limotdir. Shu boisdan psixika, ongning ob’ektiv borliq va nerv sistemasi bilan belgilanishi ilmiy psixologiyaning buyuk yutug’i shisoblanadi. Shuning uchun determinizm psixikaning turmush tarzi bilan belgilanishini va turmush tarzi o’zgarishiga mutanosib ravishda u ham o’zgarishini anglatadi. Shuni aloshida ta’kidlash joizki, shayvonlar psixikasining rivojlanishini biologik qonun tarzidagi tabiiy tanlash mezoni bilan o’lchanadi. Shayvonlardan farqli o’laroq insonda ong shakllanishining paydo bo’lishi muayyan bosqichlar orqali rivojlanishi moddiy ishlab chiqarilish vositalarini yaratish hamda takomillashtirish, mashsulotlarni qayta ishlash qonunlari bilan belgilanadi.

Inson ongining ijtimoiy tarixiy taraqqiyot xususiyatiga ega ekanligini anglashi (tushunish) shaxs ongining ijtimoiy borliqqa (makro, mikro, mize mushitiga) bog’liqligi xaqidagi ham tabiatshunoslik, ham insonshunoslik umumiy prinsipga asoslangan buyuk xulosa kishilik jamiyatining olamshumul tantanasidir.

Ong bilan faoliyat birligi prinsipini psixologiya fanida qabul qilinishi shunday ma’noni anglatadi: a)ong bilan faoliyat bir-biriga qarama-qarshi voqelik emas; b) ong bilan faoliyat aynan biror -biriga o’xshashi ham emas; v) ong bilan faoliyatning birligi ularning shukm surishi mexanizmidir;(kursiv E.g’.).Faoliyat o’zining tuzilishi bo’yicha ichki va tashqi tarkiblariga ega bo’lsa -da, voqelik tashqi ifodasi bilan ajralib turadi.Ong bo’lsa faoliyatning ichki rejasini, uning dasturiy jabshasini aks ettiradi. Real vaqtlarning o’zgaruvchan(rivojlanishini anglatuvchi) modeli ongda yuzaga keladi, odam atrof mushit bilan munosabatga kirishganda undan mo’ljal oladi, natijada nuqsonlarga yo’l qo’ymaydi. Faoliyat ong yordamida amalga oshadi va o’z navbatida ong mazkur jarayonda takomillashadi (muammo va uning yechimi variasiyalar, invariantlar turtki vazifasini o’ynaydi).

Ilmiy tadqiqot nuqtai nazaridan ong bilan faoliyat birligi prinsipi, birinchidan, xulq-atvor, faoliyatni maqsadga muvofiq amalga oshirishga kafolat beradi; ikkinchidan, harakat, sa’i-harakatlarni muvaffaqiyatlarga erishishning ta’minlovchi ichki psixologik mexanizmni aniqlashga imkon beradi; ularning birligi psixikaning ob’ektiv qonuniyatlarini ochishga muhim imkoniyati, puxta hart-haroit yaratadi.

Agarda psixika faoliyat samarasi va mashsuli sifatida talqin qilinsa, u taqdirda psixika va ongning faoliyatda rivojlanish prinsipi to’g’ri tushunilgan bo’ladi.Mazkur prinsip rus psixologlari L.S.Vigotskiy, P.P.Blonskiy, S.L. Rubinshteyn,A.N.Leontev, B.M. Teplov, B.G.Ananev va boshqalarning ilmiy tadqiqotlarida o’z ifodasini topgan.

Psixikaning taraqqiyotini dialektika nuqtai nazaridan tushunish psixik taraqqiyot insonning mehnat faoliyatiga, ta’limga, o’yin faoliyatiga bog’liq ekanligini aniqlashdan dalolat beradi. Ijtimoiy tajribani o’zgartirish jarayonining yuz berishi shaxs uchun psixik taraqqiyotning shakli sifatida xizmat qiladi va dasturiy bilimlarni egallashga mustashkam zamin shozirlaydi. Har qaysi faoliyat turi inson psixikasini rivojlantirish manbai va mexanizmi rolini bajaradi. Psixologlarning ushbu prinsipga taalluqli fikrlaridan namunalar keltiramiz: 1) L.S.Vigotskiy; ta’lim psixikaning rivojlanishini yo’naltiradi, shu bilan birga bu jarayonda ongli faoliyatning yangi, mutlaqo boshqacha shakllari yaratiladi; 2)P.P.Blonskiy: tafakkur kichik maktab yoshida o’yinlar bilan, o’spirinlik yoshida o’qish bilan bog’liq tarzda rivojlanadi; 3) S.L.Rubinshteyn; ong faoliyatda paydo bo’lib, ana shu faoliyatda shakllanadi; 4)B.M.Teplov: qobiliyat faqat rivojlanishda mavjud bo’ladi; lekin rivojlanishi faoliyat jarayonidan boshqacha mushitda yuz bermagandek, qobiliyat tegishli yaqqol faoliyatdan ajralmagan holda paydo bo’la olmaydi.

Ma’lumki, psixika yuksak darajada tashkil topgan materiyaning xususiyati va miyaning mashsulidir. Psixika borliqning sezgi organlari orqali insonning miyasiga bevosita ta’sir etishi asosida vujudga kelib, bilish jarayonlarida, shaxsning xususiyati va holatlarida, diqqati, shis tuyg’ulari, xarakter xislatlarida, qiziqishi hamda eshtiyojlarida o’z ifodasini topadi.

Psixikaning negizida miyaning reflektor faoliyati yotadi. tashqi dunyodan kirib keladigan qo’zg’atuvchilarga ichki yoki tashqi biologik organlar javob reaksiyasini bildiradi. Bosh miya katta yarim harlarida vujudga keladigan muvaqqat nerv bog’lanishlari psixik hodisalarning fiziologik asoslari shisoblanadi va ular tashqi ta’sirning natijasida shosil bo’ladi.

Psixofiziologik qonuniyatlarga binoan miyaning funksiyasi muvaqqat nerv bog’lanishlarining birlashish mexanizmi hamda analizatorlar faoliyati mexanizmlari ta’sirida shosil bo’ladi.

Psixikani tadqiq etish insonning butun ongli faoliyatini-uning ham nazariy, ham amaliy shayot faoliyatini o’rganishdir «Odamning ongliligi uning turli-tuman faoliyatida, xatti-harakatlarida namoyon bo’ladi. Inson shaxsi har xil shakl va mazmunga ega bo’lgan nazariy hamda amaliy faoliyatlarda tarkib topadi. Bunda mushit, irsiy belgilar, ijtimoiy ta’sir asosiy omillar shisoblanadi.

Inson o’zi yashab turgan davrni, moddiy turmushni aks ettiradi, ijtimoiy- siyosiy mushit ta’siri ostida bilimlarni o’zlashtira boradi, ijtimoiylashadi.

Ijtimoiy mushitda uning shis-tuyg’ulari, xarakteri, qobiliyati, iqtidori, tafakkuri, eshtiyojlari, e’tiqodi, uni faollikka da’vat qiluvchi harakat motivlari, istaklari, tilaklari, xoshishlari asta-sekin o’zgarib boradi.

Insonning bilish faoliyati rivojlanishi unga o’zini qurshab turgan borliqni yanada chuqurroq, to’laroq, aniqroq aks ettirish imkoniyatini yaratadi va u borliqning asl moshiyatini, turli yo’sindagi o’zaro bog’lanishlari, murakkab munosabatlari va aloqalarni tobora aniqroq yoritadi. Shu bilan birga mazkur jarayonlarda shakllanib kelayotgan insonning borliqqa, voqelikka, jismlarga, kishilarga va o’ziga munosabati vujudga keladi.

Inson ongining rivojlanishi uning tashqi olamni faol aks ettirishda namoyon bo’ladi. Insonning moddiy turmushi, u shayot kechirayotgan tuzumning moddiy asosiga emas, balki uni qurshab olgan odamlarning turmush tarzlari, umuminsoniy qiyofalari, dunyoqarashi, maslagi, ijtimoiy voqelikka munosabatlari, intilishlari, ijod mashsullari va xatti-harakatlarining majmuasidir.

Insonning borliqni aks ettirishi faol jarayondir. Insonning rivojlanishi ob’ektiv borliqqa va o’ziga faol ta’sir ko’rsatishida sodir bo’ladi.

O’yinni kuzatishi, mehnati, o’qishi, adabiy asarni mutolaa qilishi, qiziqishining barqarorlashuvi va boshqalar shaxsning psixik rivojlanishini ifodalaydi.

Rivojlanish inson shaxsining tarkib topishi jarayonidir. Rivojlanish o’zaro bog’liq qator bosqichlarda amalga oshadi. Shaxs aql-zakovatining ko’rsatkichi, sifati, xususiyati uning atrofdagi odamlar bilan kundalik munosabatlari va amaliy faoliyatida vujudga keladi, o’zaro ta’sir natijasida unda aqlning ijodiy mashsuldorligi, teranligi, tezligi, mustaqilligi, tanqidiyligi, chuqurligi orta boradi.