Xissiy kechinmalarning shakllari

Hissiyotlar shaxs faoliyatining muhim jabshasi sifatida insonni keng emosional sohasini rang-barangligi, ko’pqirraligi shaqida xissiy ton (yunoncha tonos zo’riqish, urg’u berish ma’nosini bildiradi), emotsiyalar (latincha emovere qo’zg’atish, shayajonlash demakdir), affektlar (latincha affectus ruhiy shayajon, shijoat, eshtiros ma’nosini anglatadi), stress (inglizcha stress zo’riqish deganidir) va kayfiyat kabi tushunchalar muayyan tasavvur bir imkoniyatga ega.

Hissiyot ton (tus). Xissiyot aksariyat shollarda faqat emosional tus sifatida ruhiy jarayonning o’ziga xos sifat (sifatiy) jishati tariqasida vujudga keladi. Xissiyot bu o’rinda o’ziga o’zi emas, balki bilishga intilayotgan, o’zgartirayotgan, egallayotgan shaxsda ma’lum munosabatni namoyon qiluvchi narsalar, hodisalar va harakatlarning aloshida xossasi, xislati hamda xususiyati ma’nosida gavdalanadi. Mazkur narsalarga nisbatan inson shaxsining sub’ektiv munosabatlari to’g’risida mulohaza yuritilayotganini odam hamisha ham payqay olmaydi. Masalan, yoqimli muloqotdosh, kulgili shangoma, badbo’y shid, beshayo kino, ishtiyoqli mashg’ulot, iboli qiz, yaramas xulq, xushchaqchaq yigit, xotirjamlantiruvchi xabar, zashmatli mehnat va boshqalar.

Emosional ton yoki xissiy tus (masalan, affektiv ton) ba’zi shollarda barcha shaxslarda tug’ma, nasliy xususiyat kasb etishi mumkin Jumladan, o g’riq xissi va boshqa xususiyatli kuchli qo’zg’atuvchilar bir davrda aks etgan yoqimsiz (noxush) xissiy ton bilan ajralib turadi. Masalan, merkaptan (latincha merc simob, captans egallovchi degan ma’no anglatadi), ya’ni simob bilan boshqa organik moddalar birikmasidan tarqalgan shidlar har qaysi ruhan sog’lom insonlar uchun yoqimsiz, jirkanch taassurot uyg’otadi. Shuningdek, ba’zi ranglar birikmasi (omixtasi), shilimshiq pardalarning qo’zg’olishi, qamishlarning ishqalanishi, egovning ovozi ham xuddi shunday iz qoldiradi.

Shu bilan birga idrok obrazlari va tasavvurlarining aksariyat xissiy tonlari (tuslari) oldingi emosional jarayonlaridan saqlanib qolgan izlar, turmush tajribaning saboqlari ((aks sadolari) insonlarda o’xshashligi tufayli «tug’ma» deb basholanishi mumkin. Xissiy ton shaxsning eshtiyojlarini atrofdagi narsalar va vaziyatlar qoniqtirishi yoki qoniqtimasligi, faoliyatning esa muvaffaqiyatli yoki muvaffaqiyatsiz kechishini yaqqol namoyish etishiga xizmat qiladi. Shaxsning psixologik xislatlariga binoan xissiy ton (tus) o’ziga xos idiosinkraziya (yunoncha idios o’ziga xos synrasis qorishmoq, qorishuv ma’nosini bildiradi) xususiyatini kasb etadi, bunday ta’bli odam boshqalar uchun befarq tuyulgan narsalarga ham jirkanch munosabatini namoyish qiladi, masalan, duxobaga tegishni, baliq, yog’, gul shidlarini yoqtirmaydi. Shuni aloshida ta’kidlash o’rinliki, ko’rish, eshitish, shidlash, kinestetik (harakat) sezgilarga hamda idroklarga taalluqli xissiy ton muhim amaliy ahamiyatga ega. Masalan, xonalar, ish joyi, transport vositalarining rangi (tusi) taassurotidan vujudga kelgan yoqimli va yoqimsiz xissiy ton mehnat samaradorligiga, xizmatchilarning kayfiyatiga sezilarli ta’sir o’tkazadi. Kimyoviy o’g’itlar, sabzovotlar yoqimsiz shidi, ishlab chiqarishdagi shovqinlar, tovushlar xissiy ton jishatidan mehnat unumdorligini pasaytiradi. Xotirjamlik, yoqimsiz musiqa, iliq shaxslararo munosabatlar, muomala maromi, ashillik muvaffaqiyat kafolati, ijtimoiy taraqqiyot omili xisoblanadi. Emotsiyalar. Emosional jarayonlar, holatlar yoki tor ma’noda emotsiyalar xissiy kechinmalarining o’ziga xos xususiyatli shakllaridan bittasidir.

Emotsiya- u yoki bu Xissiyotning inson tomonidan bevosita kechirilishi (kechishi) jarayonidan iboratdir Masalan, shaxs tomonidan musiqani sevish emotsiyani vujudga keltirmaydi, balki buning uchun musiqani eshitish, ijrochi mashoratiga tasanno bildirish, undan shayajonlanish yoki asar ijrosi yoqmasa g’azabli xissiy kechinma shosil bo’lishi ijobiy, salbiy emotsiya deyiladi. qo’rqinch, dashshat xissiy kechinma sifatida ob’ektlarga shaxsning munosabatini aks ettirib turlicha shaklda namoyon bo’lishi mumkin: odam dashshatdan qochadi,

qo’rquvdan serrayib qoladi, o’zini idora qila olmay har tomonga uradi, shatto xavf- xatarga o’zini tashlashi ham mumkin. Ko’pincha emotsiyalar o’zining ta’sirchanligi bilan bir-biridan ajralib turishiga qaramay, bunday sifatli xissiy holatlar stenik (yunoncha sthenos so’zidan olingan bo’lib, kuch degan ma’no anglatadi) xususiyatli deyiladi.

Bunday emotsiyalar dadil xatti-harakatlarga, mantiqiy mulohazalarga, ijobiy izlanishlarga kuch-quvvat, qanot bag’ishlaydi. Masalan, xursandchilikdan shaxs «parvoz qiladi», «yulduzni narvonsiz oladi», kimlargadir xolis yordam qilishga shoshadi, faollik, tinib tinchmaslik uning sifatiga aylanadi. Aksariyat shollarda xushxabar, muvaffaqiyat shaxsda stenik xususiyatli emotsiyalarni vujudga keltiradi. Ba’zi shollarda emotsiyalar o’zining sustligi, zaifligi, nursizligi bilan tavsiflanadi, bunday xissiy holat astenik (yunoncha actenia so’zidan olgan bo’lib, kuchsizlik, zaiflik ma’nosini bildiradi) deb ataladi. Bunday Xissiyot insonni bo’shashtiradi, uni xayolga cho’mdiradi, xayolparast qilib qo’yadi, shu sababdan favqulodda shaxsdagi rashmdillik befoyda emosional kechinmaga, uyalish vijdon azobiga, andisha esa qo’rqoqlikka aylanib qolish xavfi kuchli.

Har qanday vaziyatda ham emosional xatti-harakat, faoliyat motivlari bo’lishidan tashqari, ular ba’zida faoliyatni tashkillashtiruvchi, gosho uni izdan chiqaruvchi omilga ham aylanishi mumkin. Emosional holatlar yo shaddan tashqari kuchaysa yoki susaysa, xullas me’yori, maromi izdan chiqsa, u holda shaxs faoliyati maqsadga yo’nalishini yo’qotadi, buning natijasida ob’ektlar noto’g’ri aks ettiriladi, ular xolisona talqin qilinmaydi, basholashda mantiqiy nuqsonlarga yo’l qo’yiladi. Affektlar. Shaddan ziyod tez kechirishi bilan miyada paydo b o’luvchi, shaxsni tez qamrab oluvchi, jiddiy o’zgarishlarni yuzaga keltiruvchi, jarayonlar ustidan irodaviy nazoratlarning buzilishiga yetaklovchi (o’zini o’zi boshqarishni zaiflashtiruvchi), organizm a’zolari funksiyasini izdan chiqaruchi emosional jarayonlarga affektlar deb ataladi. Affektlar qisqa muddatli bo’lib, ular favquloddagi yong’inga, yarqiragan portlashga, to’satdan kelgan do’lga, to’fonga, kutilmagan silkinishga o’xshab ketadi. Mabodo emotsiya ruhiy to’lqinlanish deyilsa, unda affekt holatlari turli bosqichlardan tuzilgan bo’lib, ular o’zaro o’rin almashib turadi. Ma’lumki, vashimaga, tashlikaga, sarosimaga tushib qolgan, o’ta quvongan, kulgi nashidasi bilan band bo’lgan, umidsizlik tuzog’iga ilingan inson turli vaziyatlarda borliqni bir tekis aks ettira olmaydi. Chunki u makur haroitlarda o’z kechinmalarini har xil ifodalaydi, o’zini turli darajada ushlaydi, harakatlarini esa turlicha boshqaradi. Bunday oraliq miya va miya katta yarim harlari po’stlog’idagi ma’lum markazlarning kuchli qo’zg’olishini va boshqa markazlarning tormozlanishi me’yordan chiqib ketishi tufayli o’zaro almashinib qoladi.

Harakatchanlikning asta-sekin ko’tarilishidan iborat stenik holat astenik holat bilan almashinadi (kuchli holat kuchsiz bilan aralashib ketadi), lekin qayta tiklanishga ulgurmaydi. Masalan, jo’shqin harakatda, ko’z yaltirashida, yuz qizarishida vujudga kelayotgan kuchli jashl k o’rinishlari ko’zning xiralanishi, yuz oqarishi, rang o’chishi bilan bog’lik qattiq g’azabga aylanishi mumkin. Umidsizlik kechinmasida organizmning jo’shqin reaksiyasi ba’zan shushidan ketib qolish holati bilan almashinadi. Ushbu vaziyat lotincha «stupos» stupor, ya’ni serrayib qolish, karaxt holati deb psixologiyada qo’llaniladi. Affekt holati boshlanishida shaxs insoniy qadriyatlarning barchasidan uzoqlashib, o’z Xissiyotining oqibati to’g’risida ham o’ylamaydi, shatto tana o’zgarishlari, ifodali harakatlar unga bo’ysunmay boradi. Kuchli zo’riqish natijasida mayda, kuchsiz harakatlar barham topadi. Tormozlanish miya yarim harlari po’stini to’la egallay boshlaydi, qo’zg’olish po’stloqosti nerv tugunchalarida, oraliq miyada avj oladi, xolos.

Buning natijasida shaxs xissiy kechinmasiga(dashshat, g’azab, nafratlanish, umidsizlik va hokazolar) nisbatan o’zida kuchli xoxish sezadi. Ma’lumotlarning ko’rsatishicha, ko’pincha Xissiyotlar affektiv shaklda o’tishi tajribalarda sinab ko’rilgan. Jumladan, 1) teatr tomoshabinlarida, 2) tantana nashidasini surayotgan olomonlarida, 3) es- xushini yo’qotgan, telbanoma sevgi afsonalarida, 4) ilmiy kashfiyot lashzasida, 5) tasodifiy qizg’in uchrashuvlarda jo’shqin shodliklar muj assamlashadi.

Affektlar vujudga kelishining dastlabki bosqichida har bir shaxs o’zini tutushini, o’zini ko’lga olishni uddalash qurbiga ega bo’ladi. Ularning keyingi bosqichlarida irodaviy nazorat yo’qotiladi, irodasiz harakatlar amalga oshiriladi, yo’lanmasdan xatti- harakat qilinadi. Affektiv holatlar mas’uliyatsizlik, axloqsizlik, mastlik alomatida sodir bo’ladi, lekin shaxs har bir xatti- harakati uchun javobgardir, chunki u aql-zakovatli insondir. Affektlar o’tib bo’lganidan keyin shaxsning ruhiyatida osoyishtalik, charchash holati shukm suradi. Ba’zi shollarda sholsizlanish, jamiki narsaga loqayd munosabat, harakatsizlik, faollik barham topish, shatto uyquga moyillik yuzaga keladi. Shu bilan birga affektiv shok (fransuzcha choc zarba degan ma’no anglatadi) holati ham sodir bo’ladi, buning oqibatida organizmning ichki a’zolari funksiyasi buziladi, shatto yurak xuruji (infarkt-latincha arctus «xavf to’ldirg’ich», miokard yunoncha mys tomir kardia yurak degan ma’no bildirib keladi) yuzaga keladi. Shuni ham unitmaslik kerakki, affektiv qo’zg’olish muayyan davrgacha davom etishi, ba’zan o’qtin-o’qtin kuchayishi yoki susayishi (pasayishi) sodir bo’lib turishi mumkin.

Stress. Stress inglizcha stress s o’zidan olingan bo’lib, jiddiylik, keskinlik, zo’riqish degan ma’no anglatadi. XX asrning ikkinchi yarmidan boshlab keskin vaziyat tufayli vujudga keladigan emosional holatlarni tadqiq etish psixologiya, fiziologiya, tibbiyot fanlarida keng qo’lamda amalga oshirila boshlandi. Stress- og’ir jismoniy va murakkab aqliy yuklamalar, ishlar me’yoridan oshib ketib, xavfli vaziyatlar tug’ilganida zaruriy chora-tadbirlarni zudlik bilan topishga intilganda vujudga keladigan xissiy zo’riqishlar. Mana shunday haroitlar va vaziyatlarning barchasini biron bir emotsiya turi ro’yobga chiqaradi. Stress emosional holatining paydo bo’lishi hamda kechishining psixologik xususiyatlarini aniqlash nafaqat uchuvchilar, kosmonavtlar, dispetcherlar (inglizcha dispatcher ishlab chiqarishni muvofiqlashtiruvchi ma’nosini anglatadi) uchun, balki sudyalar, korxona rashbari, ta’lim tizimi xodimlari uchun aloshida ijtimoiy psixologik ahamiyat kasb etadi.

Psixologiya faniga stress tushunchasini olib kirgan olim kanadalik fiziolog G. Sele (1936) sanaladi. U stressni tadqiq qilishda moslashuv alomati (adaptasion sindrom- yunoncha syndrome belgi, alomat, ko’rinish moslashuvi demakdir) masalasiga, uning faoliyatga ijobiy hamda salbiy ta’sir etishiga aloshida ahamiyat bergan. Shuningdek, ekstremal (latincha extremus favquloddagi holat, eng oxirgi vaziyat ma’nosini anglatadi) vaziyatlardagi, murakkab jarayonlardagi stressning o’ziga xosligi, faoliyatni qayta tashkil qilishgacha (dezorganizasiya latincha de organisation fransuzcha tashkilot, tuzilma ma’nosini bildiradi) olib borishi, shunga o’xshash haroitlarda shaxs xulqini bashorat etish (prognoz yunoncha prognosis bashorat ma’nosini anglatadi) imkoniyatlari G. Sele tomonidan o’rganilgan.

Tadqiqotchi U. Kennonning gomeostazis (yunoncha o’xshashlik, stasis ma’nosini bildiradi) shaqidagi ta’limotida stress holati har tomonlama o’rganilgan. Ushbu terminni u psixologiyaga 1929 yilda olib kirgan. Gomeostazis mexanizmda moslaxish xususiyatlari yaqqol o’z ifodasini topadi. Uning mulohazasicha, faoliyat shakllarini amaliyotga tatbiq etish jarayonida nerv sistemasi va miya funksiyasini oqilona ta’minlab turishda hamda saqlashda gomeotazis muhim rol o’ynaydi.

Stress holatida shaxsning xatti-harakatlari o’ziga xos tarzda o’zgaradi, unda qo’zg’alishning umumiy reaksiyasi paydo bo’ladi, uning harakatlari tartibsiz ravishda amalga oshiriladi. Stressning kuchayishi esa teskari reaksiyaga olib keladi, natijada tormozlanish, sustlik, zaiflik, faoliyatsizlik ustuvorlik qila boshlaydi. Lekin stress holatida fiziologik o’zgarishlar tashqi tomonidan qariyb ko’zga tashlanmasligi mumkin. Biroq muammoni yechishdagi qiyinchilik, diqqatni taqsimlashdagi sarosimalik stressning tashqi ifodasi deb taxmin qilinsa bo’ladi. Shaxs stress holatida telefon nomerini adashtiradi, vaqtni chamalashda yanglishadi, ong faoliyati yengil tormozlanadi, idrok ko’lami torayadi va boshqalar.

Stress holatida shaxsning psixologik xususiyatlari, turmush tarbiyasi, shakllangan malakasi muhim rol o’ynaydi. Keskinlikning oldini olishda shaxsning oliy nerv faoliyati, nerv sistemasining xususiyatlari aloshida ahamiyat kasb etadi. Undagi yuksak xis-tuyg’ular (mas’uliyat, burch, javobgarlik, vatanparvarlik, sadoqat va hokazo) stress holatida xatti-harakat buzilishining oldini olishga xizmat qiladi.

Kayfiyat. Shaxsning xatti-harakatlariga va ayrim ruhiy jarayonlariga muayyan vaqt davomida tus berib turuvchi emosional holat kayfiyat deb ataladi.

Shaxsning shayoti va faoliyati davomida shodonlik, shazilkashlik, umidsizlik, jur’atsizlik, zerikishlik, qayg’urishlik singari xis-tuyg’ular uning ruhiy holatini umumiy tizimiga aylanadi. Ushbu vaziyat ba’zi emosional taassurotlarning vujudga kelishiga qo’lay zamin shozirlaydi, boshqasi uchun esa qiyinchilik tug’diradi. Inson xafa, ma’yus xissiy holat shukmronligida bo’lsa, u holda tengdoshlarining shaziliga, keksalarning o’git-nasishatlariga, maslashatlariga quvnoq kayfiyat chog’dagiga nisbatan mazmun, sifat jishatidan boshqacharoq tusda munosabat bildiradi. Shuning uchun ishlab chiqarish va xalq ta’limi tizimi jamoalarida, rasmiy, real guruhlarida ishchanlik, o’zaro yordam, hamkorlik, hamdardlik, iliq ruhiy mushit yaratish, samimiy muomala maromini shakllantirish ham jismoniy, ham aqliy mehnat samaradorligini oshirishning kafolatidir.

Kayfiyat nishoyatda xilma-xil, uzoq va yaqin manbalar negizidan vujudga keladi. Uni barqarorlashtirib turadigan asosiy manbalardan biri-shaxslarning ijtimoiy jamiyatda shukmronlik qilayotgan umumiy nuqtai nazarlari, shayotning turli jabshalarida aks etuvchi ta’sirlar, chunochi mehnat muvaffaqiyati va ta’lim yutug’i, rashbar va xodim, o’qituvchi va saboq oluvchi o’rtasidagi munosabatlari, oiladagi shaxslararo muomala maromi, har xil vaziyatlarda paydo bo’lgan turmushdagi qarama-qarshiliklar, shaxsning eshtiyojlari, qiziqishlari, mayllari va ta’blarining qondirilishidan qanoat shosil qilishlik yoki qanoat shosil qilmaslik kayfiyatning manbalari bo’lib xisoblanadi. Shaxsning ma’lum muddat ruhi tushib, noxush, zaif kayfiyatda yurishi uning turmushida muammolar yuzaga kelganligidan xalovat, tinchlik buzilganligidan dalolat beradi. Bunday vaziyatlar namoyon bo’lganida shaxsga oqilona mulohaza mashsulidan kelib chiqqan holda xushtavozelik bilan ijobiy ta’sir o’tkazish, ruhini tetiklashtiruvchi vositalarni qo’llash, kayfiyatini buzib turgan omillarni batamom bartaraf etish maqsadga muvofiq.

Inson kayfiyatining paydo bo’lishiga va o’zgarishiga ta’sir qiluvchi ikkita omilni tashlillash mutlaqo hart. Ulardan bittasi ob’ektiv va sub’ektiv xususiyatli vaziyatdir: a) tabiiy omillarga taalluqli bo’lgan vaziyat (shavoning sovuqligi yoki issiqligi, bioritmika o’zgarishi), b) shaxslararo munosabatning noqulayligi va boshqalar. Ikkinchi bir manba sifatidagi talqin qilish mumkin — bu ob’ekt va sub’ektiv hart-haroitlardir. Masalan, mehnat va o’qish faoliyatiga kerakli vositalarninsh mavjudligi (ish dasgoshi, mehnat quroli, yorug’lik, auditoriya, partalar va boshqalar). Ikkinchidan, sub’ektiv munosabatlar: ilk psixologik mushit, muloqatmandlik maromi, rag’batlantirish, muloqot o’rnatish uslubi, shaxsiyatga tegmaslik, teng shuquqlilik, hamkorlik, demokratiya prinsiplariga rioya qilishlik, o’zaro tushinish, shaxsning psixologik xususiyatlarini xisobga olish va hokazo.

Psixologiya fanida asosiy Xissiyotlar atamasi k o’chma ma’noda qo’llanilib kelmoqda. Tadqiqotlar ichida K. Izartning tasnifi muayyan qiziqish uyg’otadi, lekin xis-tuyg’ularning barchasini o’zida qamrab olmaydi. K. Izartning talqinicha:

qiziqish — malaka va ko’nikmalar shakllanishiga, o’qishga moyillik uyg’otadigan bilimlarni egallashga yordam beruvchi ijobiy xissiy holatdir; 2) quvonch — qondirilishi dargumon bo’lgan yetakchi (shukmron) eshtiyojning qondirilishi mumkinligi bilan bog’liq ijobiy xissiy holatdir; 3) shayratlanish — favqulodda ro’y bergan holatlardan xissiy jishatdan ta’sirlanishning ijobiy yoki salbiy jishatdan ifoda etilmagan belgisidir; 4) iztirob chekish — shozirgacha qondirilish eshtimoli ozmi yoki ko’pmi mavjud tasavvur qilingan, muhim shayotiy eshtiyojlarning qondirilishi mumkin emasligi to’g’risida ma’lumot olinishi bog’liq salbiy xissiy holatdir; 5) g’azablanish — ob’ektiv tarzida kechadigan, shaxs uchun g’oyat muhim eshtiyojni qondirish yo’lida to’siqlarni yengib chiqadigan salbiy xissiy holatdir; 6) nafratlanish — ob’ektlarga yaqinlashuv sub’ektning ma’naviy yoki estetik ideallarga zid kelib qolishi oqibatida ro’y beradigan salbiy xissiy holatdir; 7) jirkanish — shaxslararo munosabatlarda ro’y beradigan va shaxsning shayotiy nuqtai nazarlari, qarashlari va xulq-atvoriga nomutanosibligi oqibatida shosil bo’ladigan salbiy xissiy holatdir; 8) qo’rquv — shaxs o’zining xotirjam shayot kechirishiga ziyon yetishi mumkinligi unga real tashdid solayotgan yoki tashdid solishi mavjud xavf- xatar to’g’risidagi xabarni olish bilan paydo bo’ladigan salbiy xissiy holatdir; 9) uyalish — o’zining ezgu maqsadlari, xatti-harakatlari va tashqi qiyofasi, nafrati katta mushit kutilmasiga mos kelmaganligi bilan emas, balki o’ziga loyiq xulq-atvor hamda tashqi siymosi shaxsiy tasavvurlarga ham mos emasligini anglashda ifodalanadigan salbiy xissiy holatdir.