Севги хакида чиройли шерлар
Севарим, сен ўзинг гулшан ичра гулларнинг аълоси,
Мен ўзимдир ишкингда давосиз дардпипг мубталоси.
Агар йўкдир ошик аҳлининг ишкидан муддаоси,
Индаллоки, ким анда йўкдир асл ишқнинг ибтидоси.
Муддаоким ҳаста кўнгилларга не, тайиндпр даво,
Муддаоким ҳар ошикда висолга тайиндир даъво.
Тиконмас, бургут тирноғида булбулга бетайин парво,
Муддаоким висолмас, ҳижрондан не тайиндир раво.
Азм этса курашмоққа ишк аҳли ишқидир совут,
Вафодир калқони, ишончи шамшир, пиридир Довуд.
Десанг гар, Бокий ҳажр ўтида бўлмасин лоҳас-у,
нобуд Эй машука, келгину, ёниқ бағрни озрок совут.
Абдулла БОҚИЙ (Кенжабоев)