Ҳеч нарсам қолмади севгидан бўлак севги шерлар
Унутдим дунёнинг қувончларини,
Кўнгилда дард колди бир бўлтак.
Сойга улоктирдим қувликларнида,
Ҳеч нарсам колмади севгидан бўлак.
Ҳеч нарсам колмади севгидан бўлак,
Нокаслар, дўппингиз осмонга отинг.
Ва бир кун ер тишлаб, туирокни ўпсак,
Ғариблик ридосин куллуқлаб ўтинг.
Ҳсч нарсам колмади ссвгидан бўлак,
Бошқасин иима ҳам қилардим, айтинг.
Мен яна шу кунни танлардим атай,
Гар келсам бир куни дунёга қайтиб.
Ҳеч нарсам колмади севгидан бўлак,
Уни олиб кстаман дорил омонга.
Қўлим ювиб кстаман ушбу замондан,
Кстаман Мухаммад кстган томонга.
Кстаман муҳаббат кстгаи томонга…
Ҳеч нарсам колмади севгидан бўлак…
Абдулла БОҚИЙ (Кенжабоев)