Бу дунё бир бозор экан чиройли шерлар

Бу дунё бир бозор экан чиройли шерлар

Жон сотилгай. бу дунё бир бозор экан,
Қон ютилгай, бахт учун у мозор экан,
Ялтироқ коғозга ўралган умр,
Сотволганим ғам, алам-у, озор экан.

Гардкам дедим, бу дунё бир киморхона,
Такдир тикиб ўйин қилдим мохпрона,
Кўзни юмиб сипқорайин қисматимни,
Меникидир лаззатхона, хуморхона.

Қиёматни кутмам энди, кўзим толди,
Сароб ичдим, шароб меиинг аклим олди.
Ортимдан тизилди ипга изларим,
Сағир бўзлар. бу изларда нпма колди.

Дунёи дун — бозорхона, мозор хона,
Меникидир шаробхона, сароб хона,
Тсгинмагин орзуларим рангларига,
Ҳаёт кечар изтиробга кона-кона.

Жон сотаман дунёи дун бозорида,
Донг котаман азроплнинг ёр-ёридан.
Орзуларим, бўйларпнгдан қучолмасман,
Маҳшаргача колиб кетди дийдоринг-а.

Орзулар-сй. бўйларпнгдан кучгим келар,
Мухаббатнпнг осмонида учгим келар,
Тахпр тақдир тошларпни токка ташлаб,
Бу дупёдан у дупёга кўчгим келар,
Жон сотилгай, бу дунё бир бозор экан…
Абдулла БОҚИЙ (Кенжабоев)

Оцените статью
HAQIDA
Добавить комментарий
Яндекс.Метрика